تبریزی. میرزا باقر قاضی زادۀ تبریزی از شعرای فارسی گوی و اهل تبریز بود. از اوست: بر زمین نتوان فکندن هر که را برداشت عشق صورت منصور را بردار میباید کشید. (از قاموس الاعلام ترکی ج 2ص 1201)
تبریزی. میرزا باقر قاضی زادۀ تبریزی از شعرای فارسی گوی و اهل تبریز بود. از اوست: بر زمین نتوان فکندن هر که را برداشت عشق صورت منصور را بردار میباید کشید. (از قاموس الاعلام ترکی ج 2ص 1201)
کلب علی متخلص به نادرا یا نادر از شاعران عهد صفویه است. نصرآبادی آرد: او هم زرگر و نقاش بوده و از تبارزۀ عباس آباد است اما گویا اصلش اصفهانی است. از اشعار اوست: هشدار کزین جهان دون باید رفت چون آمده ای ببین که چون باید رفت آخر به طپانچۀ مغنی اجل زین دایره چون صدا برون باید رفت. # آنی که مسیحات ز بیماران است صد یوسف مصرت ز خریداران است. در دست تو خاتمی که جبریل آورد انگشتر زنهار گنه کاران است. # به پای مدّ هر تقصیر مهر توبه ای دارد مفاصائیست نادر چون گشائی دفتر ما را
کلب علی متخلص به نادرا یا نادر از شاعران عهد صفویه است. نصرآبادی آرد: او هم زرگر و نقاش بوده و از تبارزۀ عباس آباد است اما گویا اصلش اصفهانی است. از اشعار اوست: هشدار کزین جهان دون باید رفت چون آمده ای ببین که چون باید رفت آخر به طپانچۀ مغنی اجل زین دایره چون صدا برون باید رفت. # آنی که مسیحات ز بیماران است صد یوسف مصرت ز خریداران است. در دست تو خاتمی که جبریل آورد انگشتر زنهار گنه کاران است. # به پای مَدِّ هر تقصیر مهر توبه ای دارد مفاصائیست نادر چون گشائی دفتر ما را
